Bolivia!

Hallo!

Het is weer tijd voor een update! We zijn inmiddels al bijna 1,5 week in Bolivia, en ondanks de kou bevalt het ons prima!

Na Puno zijn we de grens overgegaan. Dit ging allemaal vrij soepel. We namen de bus, die stopte bij de grens, we moesten er allemaal uit om eerst langs immigratie en daarna de douane om onze stempels te halen in Peru dat we vertrokken. Daarna moesten we de grens overlopen om vervolgens in Bolivia weer stempels te halen bij binnenkomst. Daarna konden we weer allemaal de bus in en door naar Copacabana. Dit was een heel relaxed dorpje aan de boliviaanse kant van het titicacameer. We hebben hier heerlijk op een terrasje aan het meer gezeten en van het zonnetje genoten. We hadden eindelijk speelkaarten gekocht dus hier vermaakten wij ons wel een paar uur!

26 juni zijn we om 8.30 met de boot vertrokken naar Isla del sol, het eiland waar de inka mythe is ontstaan. We gingen met de boot naar het noorden van het eiland, wat op bijna 4000m hoogte ligt. We zouden vanaf hier naar het zuiden van het eiland lopen, dit zou zo´n 2-3 uur duren. Een makkie dachten we. Maar halverwege dachten we hier wel anders over. Het was helemaal niet vrij vlak zoals ons was verteld, maar we moesten steeds berg op, berg af. Erg vermoeiend op die hoogte. We kwamen langs een controle post toen we er bijna waren, en die vertelden ons doodleuk dat we de moeilijke weg genomen hadden, dat er een vlakkere weg was langs inka ruines etc. hmm hadden we dus mooi gemist. Maar we zijn wel door verschillende dorpjes gewandeld en hebben een mooi uitzicht gehad, dat was ook wat waard! Het idee was om op het zuidelijke deel van het eiland te slapen en de volgende dag de boot terug te nemen. Maar alle hostels waren belachelijk duur dus besloten we maar terug naar copacabana te gaan. ´s avonds was het hier zo koud!! Gelukkig viel het binnen het hostel nog wel mee. We hadden hier ook het lekkerste ontbijt tot nu toe gehad. Normaal is het een hard broodje met kei harde boter, jam of suiker als je geluk hebt een gebakken eitje erbij. dat ben je na een paar weken ook wel zat! maar hier kregen we het bekende harde broodje, maar met een pannekoekje, yoghurt, cornflakes, fruitsalade en ei! een waar feestmaal voor ons! :)

27 juni hadden we om 13.30 de bus naar la paz. Het duurde ongeveer 4 uur. In Bolivia zijn de bussen minder luxe als in Peru. Daar hadden we vrijwel altijd een toilet in de bus en meestal zelfs Wi-fi! Hier was dat helaas niet zo, dus ik probeer altijd niet veel te drinken voor we de bus ingaan, want ik heb nogal een zwakke blaas :(. Toen we een uurtje in de bus zaten moesten we er opeens allemaal uit. We moesten met een bootje naar de overkant. de bus ging ook op een soort vlot naar de overkant, en toen konden we weer verder. In la paz was het ´s avonds gelukkig niet zo koud als in Copacabana. We zijn ergens gaan eten, en ik had Pasta a la Putanesca. Was erg lekker, maar niet zo lekker als die van jou mam! :)

Donderdag 28 juni zijn we la Paz in gegaan. Ons hostel zat dichtbij een straat met winkels met alleen maar voetbalshirtjes, hier was Pieter wel even zoet mee! We besloten naar een ander deel van de stad te lopen. onderweg kochten we bij een stalletje een Salteña. Iets typisch Boliviaans. Het lijkt op een empanada. Ik weet niet precies wat erin zit, maar het is in ieder geval erg lekker en we hadden geen last van onze buik dus was voor herhaling vatbaar! Ik vond la Paz een beetje tegenvallen qua mooie gebouwen, ik zie nu ook dat ik geen enkele foto heb gemaakt haha! We hebben in een cafetje Duitsland - Italie gekeken. ´s avonds hebben we bij een Thai gegeten, was erg lekker en goed voor de afwisseling. Het eten is hier vrijwel allemaal gefrituurd. Ze houden hier erg van kip in elke vorm. En verder zijn er zo´n 50 pizzarias per stad. Dus erg veel afwisseling is er niet. In Peru aten we vaak een menu, wat erg goedkoop was en er was veel om uit te kiezen, maar dat hebben ze hier niet zo veel, dus we wisselen de pizza, pasta, en kip maar af.

Doordat we hebben besloten niet naar de jungle te gaan lopen we een beetje voor op schema, wat fijn is want die extra dagen kunnen we goed gebruiken in Argentinie want we willen helemaal naar het zuiden, wat toch wel een erg grote afstand is. Dus we besloten nog een dagje in la Paz te blijven. We zijn naar een ander deel gegaan om te kijken of ze daar iets van koloniale gebouwen hadden. Maar we stootten op een muur van politie! Ze zeiden dat we maar snel het plein moesten bekijken want er zouden later protesten plaats vinden waar we niet bij wilden zijn. Dus we hebben het plein bekeken, dat helemaal vol zat met duiven!! geen protestanten te zien. Toen zijn we nog ergens in het zonnetje gaan zitten en heb ik een paar uur heerlijk een boekje gelezen.

zaterdag 30 juni gingen we met de bus naar Oruro. Maar Pieter had een voetbal shirtje gekocht en laten bedrukken en die moesten we eerst ophalen. We hadden om 10.00 afgesproken maar toen we daar waren was de winkel nog dicht! een uur later.. nog steeds! We moesten al uit het hostel dus toen stonden we daar op straat te wachten. We hadden ook al betaald dus konden niet zomaar weggaan. Ik belde naar de winkel en volgens een vrouw was er iemand onderweg. nog een uur later was ze er eindelijk, met Pieters shirt dus konden we verder. De bus naar Oruro duurde maar 3,5 uur. We zouden hier in een residencial slapen. We hebben hier niet echt een warm welkom gekregen, ik kreeg een beetje een rare vibe van die vent, en we waren de enige gasten dus dat vond ik ook een beetje vreemd. In Oruro was het ijskoud! maar de kamer was nog erger! Zo koud was het daar, we zijn allebei verkouden geworden. In Oruro was niet veel te doen dus we besloten maar 1 nacht te blijven. Helaas ging de bus naar Sucre alleen ´s ochtends (hadden we gemist) en ´s avonds om 22u. Dus we moesten ons nog een dagje vermaken. wat erg lastig was in Oruro en al helemaal op zondag want alles was dicht! We hebben uiteindelijk ergens de EK finale gekeken, over de markt gelopen en steeds ergens anders wat gaan drinken/eten om niet in de kou te hoeven zitten. Om 22u gingen we dan met de bus naar Sucre. Het was een bus-cama. Wat betekende dat je meer beenruimte had en je stoel bijna horizontaal naar achter kon. Ik heb hier met vlagen kunnen slapen en we kwamen rond 6u ´s ochtends in Sucre aan. Het eerste wat me opviel was dat ik niet bevroor van de kou toen we uit de bus stapten. We hadden een hostel gezocht waar we gelijk de kamer in zouden kunnen dus toen zijn we nog eventjes gaan slapen.

Maandag 2 juli, zijn we sucre gaan verkennen. we hadden ergens gebruncht, en een route uitgestippeld. helaas kwamen we erachter dat alles dicht was, vraag me niet waarom, dus we waren al snel uitgekeken. Toen zijn we naar een uitkijkpunt gegaan. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over heel Sucre en ze hadden er lekkere sapjes. We hebben hier een tijdje gepokerd tot het ongeveer donker werd. ´s avonds besloten we ietsjes luxer dan normaal uit eten te gaan. En dat was te merken! We gingen naar een Frans restaurantje en alles was super lekker! En het verschil in geld was niet eens zoveel! Als we niet nog zo lang moesten zouden we elke dag zo eten haha! Maar dat kan helaas niet als we het nog een paar maanden vol willen houden!

3 juli zijn we naar een dino theme park gegaan. In de lonely planet stond dat vanaf het plein om 12u de dino bus zou vertrekken. Nou we waren daar maar geen dino bus gezien. We verwachten een soort bus in de vorm van een dino, of op zn minst een dino sticker erop.. maar die was er niet. dus namen we maar een taxi. Het park lag 5km buiten Sucre bij een cementfabriek. Hier was 25 jaar geleden tijdens werkzaamheden dinotracks gevonden. We kregen een rondleiding door het park.. we hadden er alleen misschien iets meer bij voorgesteld dan het daadwerkelijk was. Wegens instort gevaar mocht je sinds 3 jaar niet meer van dichtbij kijken dus moesten we het van 300m afstand kijken. Maar ik heb wat dino voetafdrukken gezien hoor! Probeer ze zelf ook maar te vinden op de foto´s! haha! Verder bestond het park uit een paar nagemaakte dino´s. Niet super spectaculair dus. die middag zijn we nog naar een ander deel van sucre gegaan. Waar we een openlucht kerk vonden waar ze de grot van Lourdes hadden nagebouwd. Erg mooi om te zien, en ook mooi om in zo´n drukke stad even een stukje rust te vinden in de openlucht.

Woensdag namen we de bus naar Potosí. Dit was ook maar 3 uurtjes, dus goed te doen. We zaten helaas wel achterin, op het wiel, dus het was een erg hobbelig ritje. Maar het uitzicht was erg mooi dus we waren er zo! Het is hier in Potosí alleen freeeezing koud! Het schijnt de hoogste stad ter wereld te zijn op 4000m hoogte en het is een Unesco World Heritage site. Het staat ook bekend als de zilver stad, door de zilver mijn die hier is. We zijn ergens maar wat gaan eten om warm te worden, maar het viel helaas erg tegen. dus maar snel naar bed, waar we gelukkig 6 dekens hadden! dus dat hield ons wel warm.

Vandaag voelde Pieter zich niet zo lekker in de ochtend. Dus ik heb in mn eentje het enerverende ontbijtje gegeten van veel te hard brood met jam. en toen zijn we weer lekker gaan slapen, tot 13u!! Het schijnt dat je door de hoogte ook erg moe word! dus dat zal het wel zijn :p
rond half 3 verlieten we het hostal en piet voelde zich gelukkig al wat beter. We hebben ergens gegeten, wat alweer tegenviel! Potosí heeft zeker niet het lekkerste eten in Bolivia! We zijn nog naar een marktje geweest en hebben wat rondgelopen. Maar naast de zilvermijn is er hier niet veel te beleven. Toen we besloten maar te gaan internetten.. en ik midden in mn verhaal was, viel opeens de stroom in heel de stad uit! Het was echt pikdonker! Een beetje eng gewoon! Gelukkig is het weer aangegeaan en kon ik verder met mijn verhaal :)

Morgen nemen we de bus naar Uyuni, vanwaar we dan een 4daagse zoutvlakte tour gaan doen. We hebben van medereizigers gehoord dat het erg mooi is, dus ik heb er veel zin in! En dan zijn we al bijna Bolivia uit! Het gaat erg snel allemaal, maar we genieten volop! Foto´s komen weer op Facebook! xxxxx