Van ijskoude zoutvlakte naar paardrijden in de zon

Hallo allemaal!

We zijn uiteindelijk iets later uit Potosi vertrokken omdat Pieter helaas ziek werd. Het was daar ook zo koud! Dus zijn we nog twee dagen in bed gebleven en hebben we vele soepjes op. Het eten in Potosi was helaas niet te eten, wat ook niet erg hielp, maar we hebben het uiteindelijk weer uit Potosi gehaald en de volgende bestemming was Uyuni.
We kwamen hier midden in de nacht aan, helaas ook al ijskoud, maar het hostel was gelukkig dichtbij dus konden we gelijk gaan slapen. Helaas werden we om 8u al weer wakker gemaakt door een vrouwtje die ons een tour wilde verkopen. Die heb ik maar weer gauw weggestuurd want daar kon ik nog niet aan denken.

We gingen Uyuni verkennen, en kwamen er achter dat de pinautomaat het niet deed! dit was wel echt een ramp want we hadden bijna geen geld meer over! Van ons laatste geld kochten we een broodje ham/kaas en deelden we een colaatje..meer kon er niet vanaf. De pinautomaten moesten het snel weer doen, anders hadden we geen geld meer om het hostal nog een nacht te betalen, of om de zoutvlakte tour te boeken waarvoor we in Uyuni waren. Uiteindelijk hebben we niet naar de kwaliteit van de tour gekeken, maar waar je met creditcard kon betalen. Uiteindelijk hadden we er eentje gevonden, en we mochten gelukkig iets extras erbij opnemen, zodat we in ieder geval konden eten etc.

Dinsdag begonnen we aan de 3 daagse zoutvlakte tour. We vertrokken om 11u in een 4x4 jeep samen met 2 franse meisjes en een duits stel. Eerst gingen we naar een oude treinen kerkhof, waarna we naar een dorpje aan de rand van de zoutvlakte gingen waar je souvenirs kon kopen van zout, helaas voor ons hadden we hier geen geld voor. Na de lunch gingen we dan naar de zoutvlakte. Het was echt zo mooi als ik het me had voorgesteld. Alles om je heen was wit met een strak blauwe lucht! Heel bijzonder. De zoutvlakte van Bolivia is de grootste ter wereld met een omvang van 10.500 m2. We zijn ook nog naar het Fishermans island geweest. Dit was midden op de zoutvlakte een groot eiland waar een heleboel soorten cactussen groeiden. Het was inmiddels als 17u geweest en het was tijd om naar het dorpje te gaan waar we zouden slapen. Toen we daar een uur later arriveerden, kregen we alleen te horen dat er geen plek voor ons was! Maar geen probleem, de chauffeur wist nog wel een plek. Het was alleen in het volgende dorpje, een uurtje verderop. Dus daar gingen we naartoe, in het pikkedonker in the middle of nowhere. In het dorpje aangekomen, was er ook geen plek! Uiteindelijk sliepen we aan de rand van het dorp in een afgelegen hostal. Er was niemand toen we daar aankwamen en alles was donker en het was erg koud! Maar gelukkig kwamen er al gauw mensen en kregen we lekkere warme soep! Het voordeel dat het zo donker was, is dat je de sterren heel goed kunt zien! Echt ongelovelijk hoe mooi het er hier uitziet. De melkweg was zo helder en mooi!

De tweede dag van de tour hoefden we niet zo vroeg op, omdat we die dag ervoor al een uurtje extra hadden gereden. Maar rond 9.30 gingen we weer op pad. Vandaag stonden er een boel meren op het programma. We zaten ondertussen al over de 4000m hoogte en het landschap werd steeds droger en met minder planten. Ook werd het steeds kouder helaas. Maar het landschap was prachtig! We hebben ook veel dieren gezien zoals lama's, alpaca's, flamingos, een soort herten en zelfs struisvogels! We hebben vulkanen gezien, meren in alle kleuren, bergen met tot wel 7 verschillende kleuren en vele soorten rotsformaties. Heel mooi allemaal! De foto's zullen voor zich spreken! We hebben geluncht aan het flamingomeer, waarna we nog een stenen boom hebben gezien voordat we aankwamen bij onze volgende slaapplek aan het 'gekleurde' meer. We hadden nog even de tijd voor het avondeten dus zijn Pieter en ik nog een rondje gaan lopen. Het was alleen zo koud dat we snel weer terug naar het huisje zijn gegaan. Het was allemaal heel basic. Geen verwarming en minimale electriciteit. Het begon zelfs een beetje te sneeuwen! Na het avondeten zijn we vroeg gaan slapen want we moesten de volgende dag al om 5u opstaan!

Donderdag was de laatste dag van de tour. Na een kort nachtje van de kou, vertrokken we richting de geisers! We wilden hier bij zonsopgang zijn. De geisers lagen op wel 5000m hoogte! Mijn nieuwe record! Het was erg bijzonder om te zien, alleen stonk het wel verschrikkelijk en het was echt super koud en een hele felle wind! Na de geisers gingen we naar een natuurlijke warmtebron. Maar ik vond het toch nog echt te koud zo vroeg 's ochtends om daar in mn bikini in te duiken. Moest je daarna weer nat verder..maar het scheen lekker te zijn. Na deze stop zijn we nog naar een mooi meer gegaan, deze lag al bijna aan de grens met chili! zo ver waren we al! Na nog een lunch in een klein dorpje zijn we weer richting Uyuni gegaan waar we rond 17.30 aankwamen. We hebben tijdens de tour echt veel in de jeep gezeten, extreme kou meegemaakt en wild moeten plassen, maar het was het allemaal waard! Het was echt super mooi!
Gelukkig deden de pinautomaten, na een week out of order te zijn het weer en hadden we eindelijk weer geld om uit te geven. Pieter voelde zich nog steeds niet helemaal lekker dus besloten we nog een nachtje in Uyuni te blijven voordat we verder zouden reizen.

Vrijdag moesten we onszelf nog in het koude Uyuni vermaken, waar eigenlijk helemaal niks te doen is. Dus zijn we maar van restaurant naar restaurant gegaan en we hebben beide even naar het thuisfront gebeld wat ook heel fijn was. om 23u hadden we onze eerste treinrit in Bolivia naar onze volgende bestemming Tupiza. De trein was best comfortabel, het stonk er alleen een beetje en het was natuurlijk ook koud. Om 5.30 kwamen we in Tupiza aan. Het hotel lag naast het treinstation, en toen we op onze kamer aankwamen was het er tot onze verbazing een aangename temperatuur. Dus we konden eindelijk eens een nachtje lekker slapen!

Zaterdag werd ik wakker en toen ik naar buiten keek scheen zowaar de zon! Voor onze kamer was een klein terrasje, dus voor het eerst deze reis kon ik mn short aan en lekker zonnen! Pieter sliep liever nog even verder dus ik heb een paar uur heerlijk in de zon een boekje gelezen. Toen Piet was opgestaan zijn we naar een marktje bij het treinstation gegaan, hebben we voor de verandering weer eens italiaans gegeten..ahum... en zijn we naar een uitkijkpunt geklommen. Daarna hebben we wat bier en heel wat te snacken gehaald en hebben we heerlijk voor onze kamer in de zon gezeten. 's avonds zijn we in het hard rock cafe gaan eten. Er was ons life muziek beloofd, en alle instrumenten stonden ook klaar.. maar na een dvd van een concert van Santana and friends 3x gezien te hebben was er nog geen muziek dus zijn we lekker naar onze warme kamer gegaan en gaan slapen.

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Pieter moest er echt aan geloven.. we gingen paardrijden! Om 10u werden we opgehaald door onze gids, en na 20 minuten lopen naar de paarden konden we beginnen. Mijn paard heette Linda, wat in het spaans lief of mooi betekend. En die van Pieter heette Negra, zwartje. We hadden 3 uur om te paardrijden. Het was lekker weer en het was een mooie omgeving, tussen de rode rotsen en cactussen. 3 uurtjes paardrijden was ook wel genoeg, hoe mooi de omgeving ook was, want het nu best wel pijn aan mn kont!

Morgen gaan we naar Villazon, vanwaar we de grens over moeten lopen naar Argentinie! Daar nemen we dan nog de bus naar Salta, dat duurt zo'n 7 uur. Het wordt dus een lange dag morgen! Maar we hebben erg zin om naar Argeninie te gaan..hopelijk is het daar ook lekker weer de komende weken voordat we de kou in patagonie moeten trotseren. De foto's staan weer op facebook! Heel veel liefs, Jessie